İnsanın kendine tutunabilmesi önemli hayatta. Tutunacak hiçbir dal kalmadığında ayakta durabilmek için, yıkılmamak için.
Ne demek kendine tutunmak? Nasıl kendine tutunur insan?
Her şey bir sona ulaşmış gibi gelir bazen. Gidecek yol yokmuş gibi görünür. Nereye baksan çıkmaz görürsün. Hesaplarsın, hesaplarsın, hiçbir hesap tutmaz. Girersin bir takım yollara, ya çalıların içinde bulursun kendini, oran buran çizilip kanar, ya da duvara toslarsın, kör olursun birden darbenin etkisiyle. İşte o zaman kendine inanmaya devam etmektir önemli olan. Hala yapabileceğin bir şeyler olduğunu bilmek, yaşam enerjini kaybetmemek. Ancak böyle yola devam edebilirsin.
Evet, belki bir süre durmak gerekebilir. Devam etmenin anlamsız olduğu, hareketsiz kalmak gereken zamanlar vardır. Böyle zamanlarda düşünür insan. Derinlerdeki duygular, düşünceler böylelikle su yüzüne çıkar, kendini gösterir. Kendini böyle zamanlarda tanırsın, keşfedersin. Sorgularsın. Yanlış yaptıklarını ancak durursan görebilirsin. Hareket halindeyken görebileceklerimiz sınırlıdır. Durup dikkatle bakmak gerekir iyice görebilmek için.
İlkeler önemlidir…Ayakta tutar insanı. Bazen ilkelerden ödün verilir, bazen yok sayılır, bazen alaşağı edilir. Ama temelli vazgeçilmez, vazgeçilmemelidir. İnsanın değerleridir ilkeleri oluşturan, varlık sebebidir. Yok edilmemelidir, ayaklar altına alınmamalıdır. Ne uğruna olursa olsun. İlkeleri için yaşar insan ve ilkeleriyle ölür. İlkeleriyle ardında iz bırakır. İlkesiz insanı kimse hatırlamaz!
Yine de esnemeli, esnetmelidir bazen. Hayat esnek olanları sever, onlara sunar tüm fırsatlarını. Bazen ilke zannettiklerimiz korkularımızdır, engellerimizdir. Onları iyi ayırt etmek, ayıklamak gerekir. Zararlı otları ayıklamak gibi…Her yeşil bitki sağlıklı değildir, zehirleyebilir bazıları. Kendi kendini zehirlemek ise en büyük tuzaktır insana. Değişim güzeldir, değişim hayat verir, soluk aldırır. Yeter ki insanı özünden ayırmasın…Sadece siyah ve beyaz yok ne de olsa, diğer renkleri de denemek gerek, hayatın her anlamda tadına varmak gerek.
Bak…Gör…Sorgula…Uygula…Benimsediklerini al hayatına, benimseyemediklerini gönder gitsin sonsuzluğa…Sana ait olan kendini kabul ettirecektir önünde sonunda. Sana ait olmayanı ise, ne yapsan tutamazsın hayatında. Terk edip gider seni bir gün, bir yerde. Bırak gitsin; gidenin ardından bakma. Hep gelecek olana bak. Kendine inan, hayata inan…Bu yol senin yolun ve sen nereye istersen oraya götürecek seni, korkma…Yaşa!